Αναλυτές της παγκόσμιας αγοράς τροφίμων και των γαστρονομικών συνηθειών του διεθνοποιημένου κοινού της συγκλίνουν στο εξής: οι βασικότερες τάσεις που θα χαρακτηρίσουν την τροφή μας (και) το 2023 εκπορεύονται από το Μεγάλο Αγκάθι της κλιματικής αλλαγής και της εξάντλησης των πόρων του πλανήτη.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, η υπόθεση της «βιωσιμότητας» κρατάει τον πρωταγωνιστικό ρόλο άλλοτε ως κενό γράμμα επικοινωνιακής τακτικής και άλλοτε ως πραγματικό στοίχημα στην παραγωγή και την αγοραστική συνείδηση.
Περιβαλλοντικοί λόγοι και ζητήματα υγείας συντελούν στο να παραμείνει εξαιρετικά ισχυρή η πίεση για λιγότερα ζωικά προϊόντα στο τραπέζι (χωρίς όμως τα φυτικά υποκατάστατά τους να κερδίζουν ιδιαίτερο έδαφος τη νέα χρονιά). Δυναμώνει το αίτημα για τρόφιμα λιγότερο «βλαβερά», πιο φυσικά, πιο κοντά στην παραγωγική πηγή, το μοντέλο της οποία θα πρέπει -όπως συμφωνούν «στα χαρτιά», οι πάντες- να στηρίζει τους ντόπιους πληθυσμούς και τις κοινότητες που το «τρέχουν». Δίκαιο εμπόριο, τοπικότητα, εποχικότητα, «από τη φάρμα στο τραπέζι» και zero food waste πρακτικές παραμένουν στο προσκήνιο είτε ως ουσιαστικές στρατηγικές και εγχειρήματα είτε ως απαραίτητες «καραμέλες» ψευδοενδιαφέροντος, ανάλογα με το φορέα που τις διατυπώνει.
Περισσότερα στο ethnos.gr - εδώ
|
|||||||||
Το αεροδρόμιο
Μια ξανθιά πάει με τον αρραβωνιαστικό της να δουν ένα σπίτι που θέλουν να αγοράσουν. Καθώς μελετούν το σπίτι ο αρραβωνιαστικός λέει στον μεσίτη: – Ωραίο το σπίτι και σε καλή τιμή. Αλλά παρατηρώ ότι βρίσκεται κοντά σε αεροδρόμιο. Δε θα’ χει πολύ θόρυβο; – Θα έχει, αλλά ύστερα από μια βδομάδα θα τον συνηθίσετε και δεν θα έχετε πρόβλημα, του απαντάει ο μεσίτης. Και η ξανθιά λέει αποκρινόμενη και στους δύο: – Αχ να το πάρουμε αγάπη μου και δεν πειράζει, την πρώτη βδομάδα, μένουμε σε ξενοδοχείο! |
|