To Jugaad στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι η καθημερινότητα, είναι μια τακτική επιβίωσης που στηρίζεται σε τεχνικές διαχείρισης των αποβλήτων και των άχρηστων υλικών με στόχο την βιώσιμη επαναχρησιμοποίησή τους.
Πάνω σε αυτήν ακριβώς τη φιλοσοφία στηρίχτηκε και η ιδέα της εταιρίας "recyworks" (www.recyworks.com), η οποία χρησιμοποιεί ως "όχημα" χαμηλού κόστους τα μανιτάρια, τα οποία καλλιεργεί σε ανακυκλωμένο κατακάθι καφέ, αναδεικνύοντας ένα νέο μοντέλο για το μέλλον της βιώσιμης ανάπτυξης τροφίμων στις πόλεις. "Πρόκειται για ένα παράδειγμα κυκλικής οικονομίας, αφού σχεδόν όλα τα υλικά επαναχρησιμοποιούνται. Αυτό το επιχειρηματικό μοντέλο μπορεί να αναπαραχθεί σε όλο τον κόσμο", εξηγεί ένας από τους ιδρυτές της εταιρίας Παναγιώτης Δρακούλης, ο οποίος προέρχεται από το χώρο του μάρκετινγκ.
Η ιδέα για τo ευρηματικό αυτό start up "γεννήθηκε" τον περασμένο Μάρτιο από μια ομάδα τεσσάρων ατόμων, οι οποίοι είδαν μέσα σε αυτό έναν τρόπο παραγωγής τροφής υψηλής διατροφικής αξίας (35% πρωτεΐνη), μέσα στην πόλη, με μικρό κόστος και στη λογική της "πράσινης" ανάπτυξης. H "recyworks" δεν εκφράζει τίποτε άλλο εκτός από την επιδίωξη των εμπνευστών της, που είναι η ανακύκλωση (recy-) και η δημιουργία θέσεων απασχόλησης (-works). Oι ίδιοι επιθυμούν να "στήσουν" αστικές φάρμες -μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις- με ελάχιστο κόστος και πολλαπλάσιο όφελος μέσα σε εγκαταλειμμένα κτίρια ή μέσα σε οποιονδήποτε χώρο (ελάχιστη επιφάνεια τα 500 τ.μ) στις πόλεις, που δεν αξιοποιείται. Οι Έλληνες ξοδεύουμε πάνω από 550 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για τον καφέ μας και κατέχουμε την 13η θέση στην παγκόσμια κατάταξη με κατανάλωση 5,33 kg μέσο όρο τον χρόνο ο καθένας. Το μεγαλύτερο μέρος από το κατακάθι του καφέ καταλήγει στα σκουπίδια και κατόπιν αποσυντίθεται παράγοντας μεθάνιο, που είναι 25 φορές πιο βλαβερό για την ατμόσφαιρα της γης από ότι το διοξείδιο του άνθρακα. Αυτό το κατακάθι θα μπορούσε να ανακυκλωθεί. Η μετάβαση στην κυκλική οικονομία μπορεί να δημιουργήσει 580.000 θέσεις εργασίας στην Ευρώπη, ενώ, παράλληλα να συμβάλει στη μείωση του φαινομένου του θερμοκηπίου.
|
|||||||||||||
Το αεροδρόμιο
Μια ξανθιά πάει με τον αρραβωνιαστικό της να δουν ένα σπίτι που θέλουν να αγοράσουν. Καθώς μελετούν το σπίτι ο αρραβωνιαστικός λέει στον μεσίτη: – Ωραίο το σπίτι και σε καλή τιμή. Αλλά παρατηρώ ότι βρίσκεται κοντά σε αεροδρόμιο. Δε θα’ χει πολύ θόρυβο; – Θα έχει, αλλά ύστερα από μια βδομάδα θα τον συνηθίσετε και δεν θα έχετε πρόβλημα, του απαντάει ο μεσίτης. Και η ξανθιά λέει αποκρινόμενη και στους δύο: – Αχ να το πάρουμε αγάπη μου και δεν πειράζει, την πρώτη βδομάδα, μένουμε σε ξενοδοχείο! |
|