Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής: “Ζήτησαν οι συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί την επαναφορά τους στην τάξη;”

Είναι να γελά κανείς, με την πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας, για επαναφορά των συνταξιούχων εκπαιδευτικών στην υπηρεσία. Δεν γνωρίζουμε αν υπήρξε τέτοιο «αίτημα» προς το Υπουργείο, παραμένει όμως εντυπωσιακό ως μέτρο αντιμετώπισης των κενών στα σχολεία!

Δεν βρέθηκε ένας να τους πει ότι οι εκπαιδευτικοί ψάχνουν τρόπο να φύγουν, όχι να επιστρέψουν!!! Ψάχνουν τρόπο να απαλλαγούν από τον καθημερινό γραφειοκρατικό φόρτο, να απαλλαγούν από την υποκριτική και δήθεν «αξιολόγηση», να απαλλαγούν από πιέσεις των επικεφαλής, να απαλλαγούν από ορισμένους δύστροπους γονείς, να αφεθούν, τέλος πάντων, απερίσκεπτοι, να κάνουν αυτό που σπούδασαν και για το οποίο έχουν προσληφθεί. Να διδάξουν, δηλαδή, τα παιδιά μας.
Αν το Υπουργείο ήθελε πραγματικά να καλύψει τα κενά, θα έκανε απλές αλλά ουσιαστικές κινήσεις. Θα έκανε διορισμούς τόσους, όσες και οι ανάγκες. Δεν θα επέβαλε αποκλεισμούς σε όσους αναπληρωτές παραιτούνται, αφού είναι παγκοίνως γνωστό ότι οικονομικά δεν βγαίνουν. Αντέχουν, όσοι έχουν οικογενειακή υποστήριξη, ελπίζοντας ότι τα μόριά τους την επόμενη χρονιά, θα τους φέρουν σε καλύτερη, πιο κοντινή, θέση.
Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Άλλωστε, το περίφημο «προσοντολόγιο», είναι άλλη μια πηγή οικονομικής αιμορραγίας. Όλοι πρέπει να «αγοράζουν» προσόντα, καταργώντας επί της ουσίας το βασικό πτυχίο, που είναι και το πρώτιστο προσόν για να εισέλθει κάποιος στην εκπαίδευση. Όλα τα άλλα θα μπορούσαν να προσμετρούνται για την υπηρεσιακή εξέλιξη κάποιου ή να αντιστοιχούν σε κάποιο επίδομα. Χιλιοειπωμένα πράγματα, που αντί να βελτιώνονται, επιδεινώνονται. Σήμερα, με το βασικό πτυχίο, ούτε το κυλικείο δεν μπορείς να πάρεις σε ένα σχολείο!!!
Αν το υπουργείο ήθελε ένα θελκτικό σχολείο, θα αναβάθμιζε το πρόγραμμα σπουδών, θα είχε καλύτερα βιβλία, θα είχε επαρκείς υποστηρικτικές δομές, θα είχε συλλόγους διδασκόντων και όχι «ενός ανδρός αρχή», θα είχε θητείες στις θέσεις ευθύνης, θα είχε συναγωνισμό και όχι ανταγωνισμό, θα είχε άλλες επιλογές απ’ αυτές που ορίζουν την σημερινή πραγματικότητα στα σχολεία.
Οι μόνοι που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στην επιθυμία του Υπουργείου για επιστροφή, είναι όσοι υπήρξαν «ξεκούραστοι», μακριά από την τάξη και εξαντλήσαν οικειοθελώς τα 67 έτη ηλικίας, αλλά αυτούς δεν τους θέλει το Υπουργείο! Άρα μένει να επιστρατεύσει τους αποσπασμένους σε διάφορες υπηρεσίες (αρχεία του κράτους, βιβλιοθήκες, πολιτικά γραφεία, υπουργεία, κλπ.). Αλλά, όλοι αυτοί τρομάξαν να φύγουν από την τάξη, πώς να επανέλθουν;
Γι’ αυτό, ακούγεται ως φθηνός λαϊκισμός η συγκεκριμένη πρωτοβουλία!!!
Ας ενημερωθεί το Υπουργείο, ότι αυτό που ζητάνε οι συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί, είναι συντάξεις αξιοπρέπειας που να αντιστοιχούν στο σημερινό βιοτικό επίπεδο, επιστροφή των δώρων,13ος και 14ος μισθός, και αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και όχι το ουτοπικό της επαναφοράς τους στην τάξη, σε βάρος των παιδιών τους και των εγγόνων τους!