Η αποκαλυπτική φωτογραφία της NASA

Ένα από τα μεγαλύτερα παγόβουνα του πλανήτη, που διαχωρίστηκε κάποτε από τους πάγους της Ανταρκτικής και είχε μέγεθος 3,5 φορές το Λονδίνο, διαλύεται μέρα με τη μέρα.Αυτό μας λέει η NASA για το παγόβουνο A68, πως φτάνει στο τέλος του.Το παγόβουνο των τρισεκατομμυρίων τόνων σχηματίστηκε τον Ιούλιο του 2017, όταν διαχωρίστηκε από τους πάγους της Ανταρκτικής και άρχισε να ταξιδεύει προς τα βόρεια, περνώντας από το νησί του Ατλαντικού, Νότια Τζόρτζια.

«Είναι μόλις η δεύτερη φορά που ανιχνεύθηκε η πηγή ενός τέτοιου νετρίνου υψηλής ενέργειας».Την παρουσία ενός νετρίνου πολύ υψηλής ενέργειας, ενός σωματιδίου – «φαντάσματος», το οποίο δημιουργήθηκε κατά την καταστροφή ενός άστρου από την κολοσσιαία βαρύτητα μια μαύρης τρύπας με μάζα όσο 30 εκατομμύρια ήλιοι, κατάφεραν οι επιστήμονες να ανακαλύψουν στη Γη.

 

Η περίπτωση της καμπάνιας διάσωσης του υπό εξαφάνιση Πρασινόφρυνου στο νησί της Ιθάκης.Αειφόρος ανάπτυξη: Το στοίχημα του σήμερα για διάσωση της πανίδας στα ελληνικά νησιά.Ο Πρασινόφρυνος (Bufotes viridis) είναι ένα είδος φρύνου, αμφιβίου δηλαδή που ανήκει στους βατράχους. Στην Ιθάκη οι μαρτυρίες μιλούν για μεγάλους πληθυσμούς σε παλαιότερες δεκαετίες, ο πληθυσμός του όμως περιορίστηκε δραστικά, 

 

Τρία είδη είναι στο κόκκινο - «Καμπανάκι» από τους επιστήμονες

Τρομακτικές είναι οι εκτιμήσεις των επιστημόνων για τους πληθυσμούς καρχαριών και σαλαχιών στους ωκεανούς, καθώς από το 1970 έως σήμερα ο αριθμός τους έχει μειωθεί κατά 71%. Περισσότερα από τα τρία τέταρτα αυτών των ωκεάνιων ειδών, ιδίως τα μεγαλύτερα σε μέγεθος, απειλούνται -πλέον- με εξαφάνιση, έναντι μόνο του ενός τρίτου το 1980, κυρίως εξαιτίας της αλιείας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στον Ινδικό Ωκεανό.

«Το να πιστεύουμε ότι είμαστε μοναδικοί και ξεχωριστοί είναι αλαζονικό» λέει ο Avi Loeb, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τον Στίβεν Χόκινγκ.Ένας διακεκριμένος αστρονόμος του Χάρβαρντ και συνεργάτης κάποτε του Στίβεν Χόκινγκ ισχυρίζεται πως διαστημικός ταξιδιώτης μάς επισκέφτηκε το 2017.Αυτά γράφει ο ακαδημαϊκός Avi Loeb στο νέο του βιβλίο «Extraterrestrial: The First Sign of Intelligent Life Beyond Earth», ότι οι εξωγήινοι έφτασαν μια ανάσα από τη Γη τον Οκτώβριο του 2017.

 

-Φθάνουν πρώτα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ακολουθούν Κίνα και ΗΠΑ

Τρία ρομποτικά διαστημικά σκάφη φθάνουν στον Άρη μέσα στον Φεβρουάριο, σε ένα σπάνιο συναπάντημα στον αρειανό ουρανό, το οποίο φέρνει δύο χώρες (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα-ΗΑΕ και Κίνα) για πρώτη φορά στον γειτονικό πλανήτη, ενώ μία τρίτη χώρα (ΗΠΑ) για πολλοστή φορά.Την αρχή κάνει το σκάφος «Hope» («Ελπίδα») των ΗΑΕ αύριο Τρίτη 9 Φεβρουαρίου, θα ακολουθήσει την επόμενη ημέρα το σκάφος «Tianwen-1» της Κίνας και, τέλος, το ρόβερ «Mars 2020 Perseverance» των ΗΠΑ προγραμματίζεται να προσεδαφιστεί στις 18 Φεβρουαρίου.

Το 2020 βρέθηκε, μαζί με το 2016, στην ψηλότερη βαθμίδα των πιο ζεστών ετών στον κόσμο, στην κορύφωση μιας δεκαετίας με θερμοκρασίες ρεκόρ που καταδεικνύει ακόμη περισσότερο την «επείγουσα ανάγκη» να αναληφθεί δράση κατά της ανόδου της θερμοκρασίας, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή υπηρεσία Copernicus για την κλιματική αλλαγή (C3S).Το έτος 2020 έκλεισε στον 1,25 βαθμό Κελσίου πάνω από την προβιομηχανική περίοδο, όπως και το 2016. Όμως «πρέπει να σημειωθεί πως το 2020 ισοφάρισε το ρεκόρ του 2016 παρά την ψυχρή επίδραση του φαινομένου Λα Νίνια», επιμένει η υπηρεσία C3S. 

Πότε θα χρειαστεί να «πηδήξουν» τα ρολόγια ένα δευτερόλεπτο

H Γη περιστρέφεται με μεγαλύτερη ταχύτητα από ό,τι έκανε τα τελευταία 50 χρόνια, με τον χρόνο να κυλάει ανεπαίσθητα πιο γρήγορα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα η φετινή χρονιά να είναι λίγο πιο μικρή σε διάρκεια. Το 2021, σύμφωνα με επιστημονικές εκτιμήσεις, αναμένεται να είναι το μικρότερης διάρκειας έτος εδώ και αρκετές δεκαετίες.

Έρευνα γύρω από το πόσο φαγητό πετάνε οι Έλληνες έκανε η διδάκτωρ στο τμήμα Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Βασιλική Αϊτσίδου.Το βασικό συμπέρασμα της έρευνας που έκανε για τη σπατάλη τροφίμων στα ελληνικά νοικοκυριά, στο πλαίσιο διδακτορικής διατριβής που εκπόνησε (υπό την εποπτεία της καθηγήτριας Όλγας Ιακωβίδου) είναι η ανάγκη να καλλιεργηθεί μεγαλύτερη κοινωνιο-οικολογική συνείδηση γύρω από τις επιπτώσεις της σπατάλης τροφίμων, αλλά και να ενισχυθούν σημαντικά οι αντιληπτικές τους ικανότητες «ώστε να μπορούν να συνειδητοποιούν άμεσα τις πράξεις τους κι έτσι να τις αποφεύγουν».