Η Ομάδα Γυναικών Ταμασίου (μέλος ΟΓΕ) οργάνωσε την Δευτέρα 10 Νοέμβρη στο Λεοντάρι στο καφενείο «ΕΥΘΥΜΙΟΥ» εκδήλωση-συζήτηση με τις γυναίκες της περιοχής και θέμα  «Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ  ΣΗΜΕΡΑ».
Στην εκδήλωση χαιρέτησε εκπρόσωπος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, περιγράφοντας, μεταξύ των άλλων,  τα τεράστια προβλήματα της αγροτιάς και την ανάγκη για ξεσηκωμό.

Αναφέρθηκε ακόμα στους αγώνες που βρίσκονται σε εξέλιξη καλώντας τις γυναίκες να τους στηρίξουν και να συμμετέχουν.

Στη συνέχεια η Αργυρώ Χαλάτση μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) μίλησε για την κατάσταση των γυναικών σήμερα και πως τις επηρεάζουν οι εξελίξεις. Ανέφερε τις πολεμικές συγκρούσεις πουν γίνονται «καθώς  οι αντιθέσεις κορυφώνονται στο έδαφος της σύγκρουσης  ΗΠΑ - Κίνας για  την  πρωτοκαθεδρία»
Σημείωσε ότι σε όλο αυτό το κουβάρι των αντιθέσεων η χώρα μας διαλέγει την εμπλοκή, που ενέχει μεγάλους κινδύνους για τον λαό μας. Ανέλυσε τι σημαίνει πολεμική οικονομία και πως επηρεάζει την ζωή των γυναικών. Τα κονδύλια πηγαίνουν για εξοπλισμούς και όχι για υγεία, παιδεία, προστασία της μητρότητας και ότι άλλο έχουν ανάγκη οι γυναίκες και οι λαϊκές οικογένειες της υπαίθρου.
Έκανε ακόμα αναφορά σε ιδιαίτερα προβλήματα των γυναικών όπως η βία και η κακοποίηση αλλά και στις ανορθολογικές θεωρίες που προωθεί το σύστημα  με κύριο αποδέκτη τη νέα γενιά και  έχουν στόχο την χειραγώγηση της.
Τέλος κάλεσε τις γυναίκες «μπροστά στο  14Ο συνέδριό μας ας εμπνευστούμε από τα βήματα των συναγωνιστριών μας που εδώ και 50 χρόνια ακούραστα βγαίνουν μπροστά για να ενισχύσουν τον αγώνα για την ισοτιμία και τη χειραφέτησή μας. Οι εξελίξεις της περιόδου και ο πόλεμος που έχουν κηρύξει στη ζωή και τα δικαιώματα μας  φέρνουν στο προσκήνιο την ανάγκη να κάνουμε την οργάνωσή μας πιο μαζική, πιο μαχητική, πιο ικανή να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών.»

Η Στέλλα Μανταλόβα μέλος του ΔΣ της Ομάδας Γυναικών Ταμασίου μίλησε για την γυναίκα αγρότισσα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Αναφέρθηκε στις καταστροφικές πλημμύρες, την λειψυδρία, τους καύσωνες που καταστρέφουν τον αγρότη, τις ζωοαρώστιες όπως η ευλογιά που διαλύουν την κτηνοτροφία, αλλά και για τα μέτρα που δεν παίρνονται γιατί υπάρχει η λογική του κόστους οφέλους από τους κυβερνώντες. «Στα παραπάνω- τόνισε-  έρχονται να προστεθούν οι χαμηλές τιμές που παίρνουν τα προϊόντα μας που κάθε χρόνο είναι πιο χαμηλές από πέρυσι, ενώ ταυτόχρονα το κόστος παραγωγής σε αγροτικά εφόδια, καύσιμα και λιπάσματα όλο και αυξάνεται . Απλήρωτα παραμένουν επίσης προγράμματα και αποζημιώσεις που έπρεπε να δοθούν από χρόνια! Είναι ενδεικτικό ότι δύο χρόνια μετά τον Daniel με τις καταστροφικές πλημμύρες και τις μεγάλες ζημιές, δεν έχουν δοθεί αποζημιώσεις στο 100%. Πληρώνουμε πανάκριβα το πετρέλαιο, το ρεύμα ανάλογα με το πως κινείται το χρηματιστήριο, ενώ οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι εφοπλιστές τα έχουν αφορολόγητα. Πουλάμε το σιτάρι 0,19 λεπτά το κιλό και αγοράζουμε το ψωμί 2.60 το κιλό. Η ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ έχει πιάσει ‘’ταβάνι’’. Βλέπουμε την υγεία μας και τις ιδιαίτερες ανάγκες που έχει ο γυναικείος οργανισμός να υποβαθμίζεται και αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε σε ιδιώτες γιατρούς αφού το νοσοκομείο και το Κ.Υ υπολειτουργούν μην έχοντας αρκετές ειδικότητες που μας αφορούν. Επίσης είναι δυστυχώς γεγονός ότι τον ΕΦΚΑ δεν μπορεί να τον πληρώσει η γυναίκα αγρότισσα γιατί δεν φτάνουν τα χρήματα της οικογένειας για το ζευγάρι. Βλέπουμε ότι οι νέες αγρότισσες δεν έχουν που να αφήσουν το παιδί τους γιατί δεν υπάρχουν δημόσιοι βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί και πρέπει να τα πηγαίνουν οι ίδιες με δικά τους έξοδα μετακίνησης. Το σχολείο της περιοχής υποβαθμίζεται ή κλείνει, οπότε το παιδί πάλι πρέπει να μετακινείται μακριά. Δεν μπορούν  να στείλουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι. Αναγκάζονται να μένουν στο σπίτι για να φροντίσουν τους γέροντες γονείς ,γιατί δεν υπάρχουν οι κατάλληλες δομές φροντίδας.» «Η Ομάδα Γυναικών Ταμασίου [μέλος ΟΓΕ] –συνέχισε-είναι ένα ‘’χέρι βοηθείας’’ σε όλα αυτά που αντιμετωπίζει η γυναίκα της υπαίθρου σήμερα. Δείχνει ότι δεν είναι καμία μόνη. Μαζί με τους αγροτικούς συλλόγους της περιοχής μας και άλλους φορείς που έχουν κοινά προβλήματα μπορούμε να παλέψουμε για την επιβίωσή μας την δική μας και των οικογενειών μας. Έχουμε κοινό αντίπαλο την πολιτική της κυβέρνησης και την ΚΑΠ της ΕΕ που δημιουργεί και οξύνει τα προβλήματά μας, τους εμποροβιομήχανους και τα μονοπώλια που εκμεταλλεύονται τον μόχθο μας. Να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας και να ενώσουμε την φωνή μας με το γυναικείο ριζοσπαστικό κίνημα της ΟΓΕ, μέσα από τον αγροτικό σύλλογο της περιοχή μας και την συμπόρευσή μας με την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων για να εξασφαλίσουμε την παραμονή την δική μας και των παιδιών μας, αν θέλουν, στα χωριά μας.»
Ακολούθησε πλούσια συζήτηση με τις γυναίκες να μιλούν για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και την ανάγκη να διεκδικήσουν την λύση τους με αγώνες  σε κοινή δράση με τους άλλους φορείς της περιοχής.