Τα σχολεία παρέμειναν κλειστά για δυο εβδομάδες γιατί, ακόμη και εκεί που οι ζημιές ήταν άμεσα ανατάξιμες, δεν υπήρχε κανενός είδους σχέδιο, όχι μόνο για την εκπαίδευση, αλλά και για τις οικογένειες των πλημμυροπαθών σε όλα τα επίπεδα. Η απουσία του κρατικού παράγοντα τις πρώτες κρίσιμες ώρες ήταν εκκωφαντική.
Ακόμη και σήμερα γίνεται προσπάθεια να καλυφθεί αυτή η απουσία μέσα από τις δράσεις δικτύων εθελοντών (που η διοίκηση, κεντρική και τοπική, προσπαθεί να οικειοποιηθεί) και εταιρειών οι οποίες, για λόγους δημοσίων σχέσεων, έχουν επιδοθεί σε μια πασαρέλα ψευτοευαισθησίας, που προφανώς εκπίπτει και από την φορολογητέα ύλη. Ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε να υπενθυμίσουμε τις ελάχιστες υλικές και παιδαγωγικές προϋποθέσεις για την επαναλειτουργία των σχολείων στην περιοχή μας.
•Στατικός έλεγχος όλων των κτιρίων, καθαρισμός (και του αύλειου χώρου) , επισκευή των ηλεκτρολογικών και υδραυλικών εγκαταστάσεων, απολύμανση και πλήρης εξοπλισμός με τα απαραίτητα έπιπλα και εποπτικά μέσα.
•Διασφάλιση της απρόσκοπτης πρόσβασης και αποχώρησης από το σχολείο, μαθητών, εκπαιδευτικών, βοηθητικού προσωπικού και γονέων.
•Πλήρης κάλυψη των κενών σε εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό.
•Επέκταση των σχολικών γευμάτων σε όλα τα σχολεία όλων των βαθμίδων.
•Εντατική υγειονομική παρακολούθηση των σχολικών μονάδων και ψυχολογική υποστήριξη των μαθητών μας.
Όπου δεν είναι δυνατή η άμεση λειτουργία, τότε η σχολική μονάδα να μεταστεγάζεται στο σύνολό της σε κατάλληλα κτίρια όπου θα λειτουργεί με τα τμήματα, τους εκπαιδευτικούς και το πρόγραμμά τους. Μόνο έτσι διασφαλίζεται από κοινωνική, ψυχολογική και παιδαγωγική άποψη η συνοχή της σχολικής κοινότητας και διαμορφώνεται ένα οικείο, υποστηρικτικό και ασφαλές για τους τόσο ταλαιπωρημένους μαθητές μας εκπαιδευτικό πλαίσιο. Η διασπορά τους ενέχει πολλούς κοινωνιο-ψυχολογικούς κινδύνους, αποδυναμώνει τις πληγείσες σχολικές μονάδες και δίνει ένα ακόμη χτύπημα στους οικισμούς που έχουν καταστραφεί. Σε κάθε περίπτωση οφείλει η πολιτεία να ακούσει τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς και να μην «επιθεωρεί» την ανυπαρξία της, επισκεπτόμενη νύχτα τις σχολικές μονάδες, στις περιοχές που πλημμύρισαν. Νύχτα και λάθρα, για να μην υποστούν τη μήνιν, κουβαλώντας σχολικά είδη από αυτοδιαφημιζόμενες «φιλάνθρωπες» εταιρείες.
Επίσης, η διαχείριση των κάθε είδους υλικών δεν μπορεί να επαφίεται σε ανύπαρκτες δημοτικές αρχές ή στις δημόσιες σχέσεις (εκλογές έρχονται). Οι εκπαιδευτικοί των σχολικών μονάδων γνωρίζουν τις ανάγκες και βεβαίως μπορούν να διανείμουν την όποια βοήθεια, με δίκαιο τρόπο, ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών μας. Ας τους αφήσουμε να συνεννοηθούν και ας τους εμπιστευθούμε. Το διαπιστώσαμε αυτό άλλωστε όταν τους είδαμε να καθαρίζουν τα κτίρια των σχολικών μονάδων, βοηθώντας να λειτουργήσουν έγκαιρα και να μην χαθεί άλλος χρόνος από την κρατική-κυβερνητική-αυτοδιοικητική ανεπάρκεια.
Τέλος θεωρούμε πως σε μια περιοχή όπου οι μαθητές δεν έχουν πάρει καν τα βιβλία τους και δεν έχουν γνωρίσει τους εκπαιδευτικούς, δεν ξέρουν καν σε ποιο τμήμα θα είναι, το να δίνει η κάθε είδους ηγεσία (πολιτική, εκπαιδευτική και τοπική/αυτοδιοικητική) την οδηγία να γίνει τηλεκπαίδευση (από 25 έως 27 Σεπτεμβρίου), δηλώνει άγνοια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, έλλειψη ενσυναίσθησης και -το χειρότερο- ξετσιπωσιά, αφού θέλει να κρύψει τη δική τους εγκληματική αδιαφορία/ανεπάρκεια. Προσπαθούν να διαχειριστούν επικοινωνιακά μια καταστροφή και να στείλουν το μήνυμα πως το κράτος λειτουργεί. Αλήθεια, ποιος θα πάρει την ευθύνη να ζητήσει την μετακίνηση των εκπαιδευτικών και να θέσει σε κίνδυνο την υγεία τους, όταν σήμερα η πολιτική προστασία προτείνει την αποφυγή των μετακινήσεων και για αυτό τον λόγο απαγόρευσε τη λειτουργία των σχολείων και άλλων δημόσιων υπηρεσιών; Να μην το διανοηθούν! Δεν είμαστε αναλώσιμοι. Ούτως ή άλλως οι εκπαιδευτικοί δεν είναι υποχρεωμένοι (με βάση το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο και την κατάσταση ειδικής κινητοποίησης) να μεταβούν στα σχολεία και να κάνουν τηλεκπαίδευση!!!
Υ.Γ. Τι άλλο από υποκρισία είναι να καλείς σε τηλεκπαίδευση την ημέρα του αγιασμού που … δεν γίνεται μάθημα;
Καρδίτσα 24-09-2023
|
|||||||||
Το αεροδρόμιο
Μια ξανθιά πάει με τον αρραβωνιαστικό της να δουν ένα σπίτι που θέλουν να αγοράσουν. Καθώς μελετούν το σπίτι ο αρραβωνιαστικός λέει στον μεσίτη: – Ωραίο το σπίτι και σε καλή τιμή. Αλλά παρατηρώ ότι βρίσκεται κοντά σε αεροδρόμιο. Δε θα’ χει πολύ θόρυβο; – Θα έχει, αλλά ύστερα από μια βδομάδα θα τον συνηθίσετε και δεν θα έχετε πρόβλημα, του απαντάει ο μεσίτης. Και η ξανθιά λέει αποκρινόμενη και στους δύο: – Αχ να το πάρουμε αγάπη μου και δεν πειράζει, την πρώτη βδομάδα, μένουμε σε ξενοδοχείο! |
|
Ο χρήστης των σελίδων και των υπηρεσιών του Δικτυακού μας τόπου οφείλει να διαβάσει προσεκτικά τους όρους χρήσης και τις προϋποθέσεις παροχής υπηρεσιών που ακολουθούν πριν από την επίσκεψη ή τη χρήση των σελίδων και των υπηρεσιών
Περισσότερα