Εκεί που η φαντασία ξεπερνάει τα όρια
Μπλε ή άλλου χρώματος αναπαυτικά καθίσματα, μια μεγάλη οθόνη, στρωμένη μοκέτα σε όλο το δάπεδο, αμφιθεατρική τοποθέτηση καθισμάτων κι ανά περιπτώσεις ένα μικρό stage, είναι η συνήθης εικόνα που παρουσιάζουν οι περισσότερες κινηματογραφικές αίθουσες ανά την Ελλάδα και ανά τον κόσμο. Εξαίρεση τα παραδοσιακά κι αγαπημένα καλοκαιρινά σινεμά , τα οποία με κάποιες διαφοροποιήσεις από τα παντός καιρού, έχουν να επιδείξουν μεταξύ τους πανομοιότυπη εικόνα.
|
|||||||||
Το αεροδρόμιο
Μια ξανθιά πάει με τον αρραβωνιαστικό της να δουν ένα σπίτι που θέλουν να αγοράσουν. Καθώς μελετούν το σπίτι ο αρραβωνιαστικός λέει στον μεσίτη: – Ωραίο το σπίτι και σε καλή τιμή. Αλλά παρατηρώ ότι βρίσκεται κοντά σε αεροδρόμιο. Δε θα’ χει πολύ θόρυβο; – Θα έχει, αλλά ύστερα από μια βδομάδα θα τον συνηθίσετε και δεν θα έχετε πρόβλημα, του απαντάει ο μεσίτης. Και η ξανθιά λέει αποκρινόμενη και στους δύο: – Αχ να το πάρουμε αγάπη μου και δεν πειράζει, την πρώτη βδομάδα, μένουμε σε ξενοδοχείο! |
|