Πώς οι νυχτερίδες σώζουν την τεκίλα: Το μεγάλο πείραμα της ερήμου στο Μεξικό

Στο άνυδρο τοπίο της Τσιουάουα, επιστήμονες και κοινότητες ενώνουν δυνάμεις για να σώσουν τις απειλούμενες νυχτερίδες. Και το μέλλον της πιο εμβληματικής μεξικανικής απόσταξης

Στις σκιερές σπηλιές της ερήμου Τσιουάουα, χιλιάδες μικρές νυχτερίδες κουρνιάζουν πριν ξεκινήσουν ένα ταξίδι 1.600 χιλιομέτρων προς τις ΗΠΑ.
Οι θυληκές, έγκυες οι περισσότερες, πετούν νύχτες ολόκληρες, συλλέγοντας νέκταρ από λουλούδια αγαύης – και μεταφέροντας τη γύρη που επιτρέπει στα φυτά να αναπαραχθούν.

Η αγαύη, με τα αγκαθωτά φύλλα και τα χρυσοκίτρινα άνθη της, είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα φυτό, όπως εξηγεί σε αναλυτικό ρεπορτάζ το BBC. Είναι κομμάτι της μεξικανικής ψυχής. Από αυτήν φτιάχνονται σιρόπια, σαπούνια, σχοινιά — και φυσικά, το περίφημο ποτό-σύμβολο του Μεξικού: η τεκίλα.

Ένας κύκλος ζωής που σπάει
Οι άγριες αγαύες όμως λιγοστεύουν επικίνδυνα: από τα 168 είδη που υπάρχουν, 42 θεωρούνται απειλούμενα ή υπό εξαφάνιση. Η απώλεια αυτή δεν αφορά μόνο τη βιοποικιλότητα, αλλά και τα ίδια τα νυχτόβια πλάσματα που στηρίζονται σε αυτές για τροφή. Λιγότερες αγαύες σημαίνουν λιγότερα άνθη – και λιγότερες νυχτερίδες. Χωρίς νυχτερίδες, δεν μεταφέρεται η γύρη για να αναπαραχθούν τα φυτά.
Για να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος, οργανώσεις προστασίας και τοπικές κοινότητες φυτεύουν χιλιάδες νέα φυτά αγαύης στις λεγόμενες «νεκταροδιαδρομές» – τις ζώνες που ακολουθούν οι νυχτερίδες στη μετανάστευσή τους.

Περισσότερα στη naftemporiki.gr