Μήπως μας κυβερνούν πολιτικάντηδες;

Πώς να πιστέψεις πως μια χώρα, μια κυβέρνηση, ένας λαός, μπορεί πραγματικά να πάει μπροστά και να αντιμετωπίσει τα μύρια όσα προβλήματα έχει, όταν αυτοί που επελέγησαν να τον κυβερνούν, διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο.  Άκουγα προχθές τον Υπουργό Εσωτερικών αυτής της χώρας να εξαγγέλλει για πολλοστή φορά, ως μεγάλη πολιτική του επιτυχία, την απόφαση που μελλοντικά θα εφαρμοστεί ( από τον Ιούλιο), να ισχύει η εργασία των 40 ωρών εβδομαδιαίως και στο δημόσιο, όπως ισχύει στον ιδιωτικό τομέα.
Τον άκουγα και δεν πίστευα στα αυτιά μου. Δεν πίστευα ότι ένας άνθρωπος ο οποίος ηγείται της δημόσιας διοίκησης αυτής της δύσμοιρης χώρας, το μόνο που έχει να πει για τον πολύπαθο και εν πολλοίς αναξιόπιστο δημόσιο τομέα, είναι πως θα πρέπει ο δημόσιος υπάλληλος, να εργάζεται μισή ώρα επιπλέον καθημερινά.
Αυτές οι εξαγγελίες του κ Ραγκούση εδραιώνουν την πεποίθηση πως τούτοι εδώ που μας κυβερνούν, δεν έχουν ειλικρινή διάθεση να αλλάξουν τα πράγματα. Δεν έχουν διάθεση να εξυγιάνουν τον δημόσιο τομέα. Δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για την αύξηση της παραγωγικότητας των δημοσιών υπαλλήλων. Για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να αποκτήσουν πολιτικό άλλοθι πως κάτι έκαναν, χωρίς όμως επί της ουσίας να θίξουν τίποτα από το κακώς κείμενα. Βρε μήπως μας κυβερνούν πολιτικάντηδες και όχι πολιτικοί;